บทคัดย่อ

หัวข้องานวิจัย     รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ

ผู้วิจัย                  นายศึก  ลูกอินทร์

หน่วยงานที่รับผิดชอบ  โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม

       การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อ 1)เพื่อศึกษาข้อมูลพื้นฐานและความต้องการรูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ 2)เพื่อพัฒนารูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ 3)เพื่อทดลองใช้รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ 4)เพื่อประเมินรูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ โดยประชากรที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1)กลุ่มผู้ร่วมวิจัย จำนวน 126 คน ประกอบด้วยผู้อำนวยการสถานศึกษา รองผู้อำนวยการสถานศึกษา ครูผู้สอนโรงเรียนไพรบึงวิทยาคม ผู้ปกครองเครือข่าย 2)กลุ่มเป้าหมาย ประกอบด้วย บุคลากรจำนวน 126 คน 3)กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 126 คน ประกอบด้วย 1)ผู้อำนวยการโรงเรียนจำนวน 1 คน 2)รองผู้อำนวยการโรงเรียนจำนวน 4 คน 3)ครูใหญ่ในแต่ละระดับชั้น จำนวน 6 คน 3)ครูที่ปรึกษา จำนวน 53 คน 4)ผู้ปกครองเครือข่าย จำนวน 62 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ แบบวิเคราะห์เอกสาร แบบสัมภาษณ์ แบบทดสอบ แบบสอบถาม แบบสังเกต ประเด็นสนทนากลุ่มและ แบบสรุปผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน แบบคัดกรองนักเรียน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D) ค่า Wilcoxon Signed Rank Test และผลการวิเคราะห์เนื้อหา(Content Analysis)

       ผลการวิจัยพบว่า

       การวิจัยเรื่อง รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ ปรากฏผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้

       1.รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ มีชื่อว่า ทีซีเออีอาร์เอ (TCAERA Model) มีองค์ประกอบ ได้แก่ หลักการ คือ การจัดทำรูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม ที่เป็นระบบสัมพันธ์กัน โดยคำนึงถึงความแตกต่างระหว่างบุคคล ความรู้ความสามารถ และทักษะที่สำคัญที่ต้องพัฒนาโดยใช้วิธีการฝึกอบรมและการลงมือปฏิบัติโดยมีผู้บริหารให้คำแนะนำอย่างใกล้ชิดและต่อเนื่องเพื่อให้ครูกลุ่มเป้าหมายมีคุณภาพในการส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน และสามารถนำไปพัฒนาประกอบการดูแลนักเรียน ให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด มีวัตถุประสงค์ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียนโรงเรียนไพรบึงวิทยาคม อำเภอไพรบึง จังหวัดศรีสะเกษ สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ และกระบวนการของรูปแบบมี 6 ขั้นตอน โดยมีการกำกับ ติดตาม (Monitoring)อย่างต่อเนื่องทุกขั้นตอนเพื่อให้การปฏิบัติการวิจัยเป็นไปตามเป้าหมายที่วางไว้ อันจะส่งผลให้รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม ผลสัมฤทธิ์ของผู้เรียน และคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของผู้เรียนให้มีประสิทธิภาพสูงสุด

     2.ผลการตรวจสอบความสมเหตุสมผลเชิงทฤษฎี ความเป็นไปได้ และความสอดคล้องของรูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ มีชื่อว่า ทีซีเออีอาร์เอ(TCAERA Model)โดยผู้เชี่ยวชาญ พบว่าความสมเหตุสมผลเชิงทฤษฎี มีค่าดัชนีความสอดคล้องรายข้อ ระหว่าง 0.80 - 1.00 ความเป็นไปได้ของรูปแบบ มีค่าความสอดคล้องรายข้อ ระหว่าง 0.80 -1.00 และความสอดคล้องของของรูปแบบมีค่าความสอดคล้องรายข้อ ระหว่าง 0.80 - 1.00 ทั้งนี้เนื่องมาจากขั้นตอนรูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน มีการะบวนการที่เป็นระบบ มีความเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กันทุกองค์ประกอบ ซึ่งก็คือ ปัจจัยนำเข้า กระบวนการ และผลที่คาดหวัง

     3.ผลการใช้รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ สรุปได้ดังนี้

       3.1 สมรรถภาพของผู้เรียน หลังการใช้รูปแบบโดยภาพรวม พบว่า อยู่ในระดับมากที่สุดยอมรับสมมติฐานการวิจัยที่กำหนดไว้ และเมื่อพิจารณาการประเมินผลการเรียนเป็นรายด้านโดยเรียงลำดับจากมากไปน้อย

       3.2 รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพผู้เรียน โรงเรียนไพรบึงวิทยาคม ผู้บริหารมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยหลังการใช้รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ มีคะแนนสูงกว่า ก่อนการใช้รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่

       3.3 ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับรูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ ครูผู้รับการอบรม มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับรูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ยอมรับสมมติฐานการวิจัยที่กำหนดไว้ โดยหลังการใช้รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ มีคะแนนสูงกว่าก่อนการใช้รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่

       3.4 สมรรถภาพการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ ของครูผู้รับอบรมพบว่า ครูผู้รับการอบรมมีสมรรถภาพในการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ อยู่ในระดับมากที่สุด ยอมรับสมมติฐานการวิจัย ข้อ 2 ที่กำหนดไว้

       3.5 ความพึงพอใจของครูที่มีต่อรูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่โดยภาพรวม พบว่า ครูมีความพึงพอใจต่อรูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ อยู่ในระดับมากที่สุด ยอมรับสมมติฐานการวิจัยที่กำหนดไว้